Oleh : Faizal Sidik
Pengenalan
Permaknaan ‘School of
thought’ merujuk kepada gaya atau stail yang lahir dari suatu tempat atau satu
gerakan. Kumpulan Paris atau School of Paris adalah asalan daripada
gerakan seni lukis yang berpusat di sekitar kota Paris pada akhir abad ke 18
dan awal abad ke 19 melahirkan pelopor-pelopor seni seperti Cezanne, Van Gogh,
Picasso. Kemudian Kumpulan New York atau New York
School muncul sebagai pusat seni lukis utama pada abad ke-20 hingga kini
terkenal dengan karakter utama seperti Jackson Pollock, Andy Warhol, Mark
Rothko. Gerakan seni Kumpulan Manjung atau Manjung
School adalah merujuk kepada pandangan aliran seni lukis yang berasal
daripada sebuah kawasan dibahagian pantai barat Malaysia yang mempunyai
pengaruh yang dekat dengan pengaruh maritim atau kelautan yang kaya dengan
sejarah silamnya sebagai sebuah kerajaan awal. Kumpulan Manjung adalah terdiri
daripada bekas-bekas pelajar ITM Seri Manjung mula ditubuhkan pada 1995 hingga
2002 yang terdiri daripada jabatan iaitu
Seni Halus, Seramik dan Fesyen.
ITM Seri Manjung
Hasrat kerajaan
melalui pendidikan menerusi Institut Teknologi Mara (ITM) untuk memperbanyakkan
lagi teknokrat Melayu dan peribumi memperoleh taraf pendidikan yang tinggi dan
tidak hanya bertumpu di pusatnya iaitu Shah Alam. Oleh itu, lahirlah
cawangan-cawangan ITM disetiap negeri bagi memberi peluang kepada anak negeri
mendapat capaian pendidikan tinggi seperti ITM Seri Manjung yang telah
ditubuhkan pada tahun 1985 dalam menawarkan kursus-kursus Diploma Perakaunan,
Diploma Pentadbiran Awam, Diploma Pengajian Perniagaan dan Diploma
Kesetiausahaan. Selain, Kajian Seni Bina Perancangan dan Ukur (KSPU) ditawarkan
sebagai kursus-kursus yang perlu dalam memenuhi aspek infrastruktur pembangunan
sesebuah negeri maka Kajian Seni Lukis
dan Seni Reka (KSSR) telah membuka cawangan keduanya di daerah Manjung, Perak
Darul Ridzuan pada akhir tahun 1995 dengan tiga jabatan awal iaitu Seni Halus,
Fesyen dan Seramik.
Manjung merupakan
antara sebelas buah daerah yang terdapat di dalam negeri Perak. Pada zaman
kerajaan Melayu lama, daerah Manjung terkenal sebagai pusat pentadbiran
kerajaan awal negeri. Antara kerajaan awal Perak yang terdapat di sini adalah
kerajaan Dinding dan Beruas sebelum kerajaan Perak yang ada pada hari ini
ditempatkan di Ipoh dan Kuala Kangsar sebagai bandar Di-Raja. Daerah Dinding
sebelum 1973 pernah menjadi sebahagian daripada Negeri-Negeri Selat di bawah
pentadbiran British di Pulau Pinang. Kini Daerah Manjung mempunyai bandar dan
pekan di dalam kawasan ini seperti Bandar Lumut, Bandar Setiawan, Bandar Pantai
Remis, Pekan Air Tawar, Pekan Lekir, Pekan Pengkor dan Pekan Bruas.
Perpindahan pengkalan
Tentera Laut Diraja Malaysia (TLDM) daripada Woodland di Singapura ke Lumut,
Perak telah menyebabkan sebuah bandar baru perlu dibangunkan yang tidak jauh
daripada pelabuhan itu bagi menyokong pembangunan pembangunan Lumut dan Setiawan.
Di dalam Dewan Undangan Pasir Panjang di dalam Daerah Manjung, Pusat Bandar
Seri Manjung atau Seri Manjung telah dibangunkan oleh Perbadanan Kemajuan
Negeri Perak (PKNP) pada awal tahun 1980 an bagi memenuhi keperluan tersebut
dan merupakan pusat utama kegiatan sosio-ekonomi, pentadbiran dan juga pendidikan
yang utama di Hilir Perak.
Pada hari ini juga daerah
Manjung terletak di dalam Parlimen Lumut yang mempunyai tiga Dewan Undangan
Negeri (DUN) iaitu Sitiawan, Pasir Panjang dan Pangkor. Daerah ini sangat
terkenal sebagai tempat peranginan berhampiran dengan kawasan pantai menjadi
tarikan pelancong seperti Teluk Batik, Teluk Rubiah dan Pulau Pangkor. Tidak
hairanlah Manjung dikenali sebagai Bandar Maritim Negeri Perak bukan sahaja
sebagai tempat bersejarah tetapi juga dengan keindahan pantai, laut, pulau,
hasil laut, hutan bakau, hutan bukit dan taman-taman rekreasi berkonsepkan
marin atau bersumberkan laut.
Di Seri Manjung juga terletaknya
bangunan-bangunan awal pusat pentadbiran daerah ini seperti Majlis Perbandaran
Manjung, Pejabat Daerah dan Tanah Manjung, Hospital Seri Manjung Jabatan
Pendaftaran Negara (JPN), Mahkhamah Syariah dan Majistret Manjung, JKR Daerah
Manjung, Pejabat Pos Seri Manjung, Stesen Bas Seri Manjung, Pasar Seri Manjung,
adalah yang terawal di sini. Salah satu yang menjadi tarikan Seri Manjung
adalah terdapatnya pusat pengajian tinggi yang terawal di sini seperti Institut
Teknologi Mara (ITM kini UiTM), Institut Kemahiran Mara (IKM) dan Sekolah
Vokasional Seri Manjung yang merupakan nadi penggerak bandar ini dari segi
sektor perkhidmatan.
Tidak lengkap
sekiranya menyebut sebuah bandar tanpa mendemografikan kependudukan dan alam
manusia yang mendiaminya. Kawasan petempatan awal bandar Seri Manjung boleh
dibahagikan beberapa fasa seperti Fasa 1A,1B,1C,1 D dan1 E. Manakala Fasa 2
pula terdiri daripada Fasa 2A, 2B dan 2C. Selain itu, Fasa 3 terdiri daripada
3A, 3B dan 3C adalah penempatan yang dibangunkan selepas penempatan awal
seperti Kg. Dato Seri Kamaruddin yang terletak dibahagian barat daya bandar
ini. Kawasan perumahan awal ini dikenali sebagai kawasan perumahan yang
menempatkan kakitangan yang bekerja di limbungan kapal. Penempatan fasa-fasa
ini bukan sahaja mengandungi kawasan perumahan tetapi juga rumah-rumah kedai
yang bukan sahaja menjalankan perniagaan atau perkhidmatan yang berkaitan
dengan maritim atau perkapalan disebabkan lokasinya yang hampir dengan
pelabuhan tetapi juga dalam memenuhi keperluan harian di Bandar Seri Manjung.
Pusat perniagaan dan
perkhidmatan yang terawal di Bandar Seri Manjung adalah terletak di Fasa 1C
yang menempatkan kawasan rumah kedai yang disewakan dengan kerjasama kerajaan
negeri melalui Perbadanan Kemajuan Negeri Perak (PKNP). Di sini juga kampus
sementara ITM cawangan Perak telah dibina pada 1 Januari 1985 yang dirasmikan
YAB Tan Sri Ramli Ngah Talib, Menteri Besar Perak yang merupakan kampus ITM ke lapannya di seluruh negara pada waktu itu.
Di awal penubuhannya kampus ini terdiri daripada 6 unit rumah kedai dua
tingkat, namun dengan jumlah pelajar yang bertambah dari semasa ke semasa
bangunan rumah kedai ini telah ditambah lagi menjadi 15 unit sebagai pejabat
pentadbiran, bilik-bilik kuliah, asrama siswi, perpustakaan, surau, dewan makan
dan stor.
Bagi siswa pula
sebelum asrama di dalam kampus disediakan, sebanyak 31 unit rumah teres
setingkat telah disewakan sebagai asrama bagi penempatan siswa. Sebanyak 200
orang pelajar bagi pengambilan pelajar pertama telah diadakan pada Januari 1985
yang mengikuti kursus awal di sini iaitu Diploma Perakaunan, Diploma
Pentadbiran Awam, Diploma Pengajian Perniagaan dan Diploma Kesetiausahaan yang
terdiri daripada 25 kakitangan akademik dan 45 bukan akademik. Kumpulan sesi
pertama pengambilan pelajar daripada Kajian Seni Lukis dan Seni Reka (KSSR) dan
adalah sebanyak 60 orang pelajar yang terdiri bukan sahaja daripada anak negeri
tetapi juga dari luar. Program Sarjana Muda Seni Reka di Seri Manjung selama
empat tahun terdiri daripada 3 jabatan iaitu Seni Halus, Seramik dan Fesyen.
Pelajar-pelajar ini akan mempelajari asas seni lukis dan seni reka atau Asasi
Seni (Art Foundation) selama setahun sebelum mereka ditempatkan ke jabatan
pengkhususan masing-masing.
Apa yang uniknya ITM
Seri Manjung adalah pusat pembelajaranya adalah terletak di bawah rumah kedai
misalnya studio asasi seni terletak di blok P, studio seni halus blok I dan K,
studio senireka seramik blok T, studio senireka fesyen blok O. Perkara menariknya
adalah jika suatu kelas yang dijalankan pensyarah mendapati ada pelajarnya yang
hadir tanpa sebab yang munasabah, pensyarah berkenaan hanya perlu naik ke
tingkat atas rumah untuk mencari pelajarnya. Keakraban ini antara pensyarah dan
rasa hormat pelajar ini boleh dilihat sejak pensyarah perintis di Asasi Seni
kampus Seri Manjung ini seperti En Zainudin Md. Nor (kini Dr,) En. Khalil
Sulaiman, Pn. Zaharah Jaafar, En. Izaddin Matrahah, En. Azhar Manan, Puan Yusnita, Pn.
Rosliza Abdul Rahim, En Hamidi Hadi (hanya beberapa nama) selain tenaga
pengajar dari ITM Shah Alam dan USM Pulau Pinang yang mengajar Pengajian
Liberal seperti Pn. Arba’iyah Ab Aziz (Dr.), En.Kamal Abd Azizi (Dr.), En. Rahim Mat dan En Muhammad Saad (hanya
beberapa nama).
Pencapaian
Sepanjang tahun 1995 hingga 2002 Fakulti Seni Lukis dan
Seni Reka beroperasi di kampus di Seri Manjung banyak kejayaan-kejayaan yang
dikecapi oleh pelajarnya walaupun serba kekurangan. Kejayaan ini bukan sahaja
kejayaan mengadakan pameran di dalam dan luar negeri tetapi juga
anugerah-anugerah seni yang diperolehi oleh pelajarnya samada melalui pertandingan
atau pertunjukan yang dianjurkan diperingkat kebangsaan mahupun antarabangsa.
Pada tahun 1998 misalnya, pelajar tahun satu asasi seni telah mendapat tempat
bagi mempamerkan karya-karya catan yang bertemakan catan impressionis di Galeri
Shah Alam. Ini adalah permulaan awal Kumpulan Manjung ini mendapat tempat
mengadakan pameran di galeri seni. Bertema dan berinspirasikan karya-karya
impressionis, En Azhar Manan telah mengkuratorkan pameran ini hasil daripada
lukisan akhir mengenai lanskap pemandangan (landscape), lanskap bandar
(townscape) dan lanskap laut (seascape) dibeberapa lokasi sebagai rakaman
visual seperti di Seri Manjung, Setiawan dan Lumut. Pameran ‘Julung’ yang
menghimpunkan ketiga-tiga buah jabatan seni halus, seramik dan fesyen telah diadakan
di Perbadanan Muzium Melaka (PERZIM) kini Balai Seni Lukis Melaka pada tahun
1999 pula adalah hasil daripada dokumentasi marin di Pulau Pangkor.
Selain itu, pameran tahun akhir bagi sesi pertama dan
kedua diadakan di Perpustakaan Negeri Ipoh dan
Kompleks Budaya Ipoh. Sesi ketiga Seni Halus pula telah berjaya di ruang
galeri iaitu di Yayasan Kesenian Perak (YKP) pada 28 Mei hingga 22 Jun yang
dikuratorkan oleh Faizal Sidik dan dirasmikan oleh Dato Teh Khatijah pada tahun
2000. Pada 2013 telah ada usaha untuk menghimpunkan semula bekas pelajar di ITM
Manjung ini daripada ketiga-tiga jabatan yang awal. Hasilnya sebuah pameran
seni lukis tindakbalas fenomena daripada Pilihan Raya Umum ke-14 yang berjudul
‘Manjung School: Pilihan Rakyat” telah diadakan di Galeri Shah Alam pada tahun
2013 yang terdiri daripada pelukis seperti Ahmad Fairus Yusof, Nuriman Amri
Manp, Muhammad Ekhsan Haniff, Nadiah Mohamed, Zaslan Zeeha Zaini, Eruan Adnan
dan Faizal Sidik yang bertindak sebagai pelukis dan kurator.
Disamping aktif berpameran di pusat seni Kuala Lumpur
banyak juga kenangan manis yang dikecapi oleh penuntut-penuntutnya melalui
kemenangan hadiah-hadiah seni samada di peringkat kebangsaan mahupun
antarabangsa misalnya pada 1999 Muhammad Ekhsan Hanif telah memenangi Hadiah
Seni Philip Moris, Nadiah Muhamad dan
Nuriman Amri Manap memenangi hadiah seni Nokia tahun 1999 dan 2000, Faizal Sidik pemenang Hadiah Penghargaan
Bakat Muda Sezaman (BMS) 2001 yang merupakan pemenang pertama
BMS Kumpulan Manjung dari ITM Seri Manjung. Selain Nuriman Amri yang memenangi Hadiah Juri Bakat Muda Sezaman. 2006. Ramai
lagi Kumpulan Manjung yang telah berjaya memasuki pameran dan pertandingan
prestij bagi pelukis muda ini Fairus Ahmad Yusof, Tengku Azahari Tengku Azizan,
Hasnul Isyraf Idris, Mokhzaini Hairim Mokhtar dan lain-lain.
Manusia dan
Alamnya
Kumpulan Manjung bukanlah sebuah perkumpulan yang
mempunyai bilangan ahli tertentu. Kumpulan ini terbuka kepada semua bekas
pelajar daripada ketiga-tiga jabatan awal yang berada di Seri Manjung daripada
tahun 1995 hingga 2002. Perkumpulan adalah mirip kepada pameran lukisan
‘Julung’ yang disertai oleh ketiga-tiga jabatan yang menghasilkan satu tema
yang sama. Pameran ‘Kumpulan Manjung: Manusia dan Alamnya’ telah mengumpulkan 17
orang pelukis dan pereka. Pameran ‘Manusia dan Alamnya’ dibina bagi bertindak
balas terhadap situasi semasa yang berlaku terhadap pergolakan alam hidup
manusia yang berlaku di sekitar pelukis dan pereka.
Di dalam pameran ini kurator telah membahagikan
pelukis-pelukis kepada 2 tema iaitu Manusia dan Alam. Karya Mohd. Farizal
Puandi ‘KaU rASA’ (2018), Zaslan Zeeha
Zaini ‘Laukku Cukup Masin’ (2018) , Mohd Ekram Al-Hafis Hashim ‘Cognitive Idea
of Aesthetics’ (2018) dan Nurulhuda Mohamed siri ‘Letusan I hingga III’ (2018)
memperlihatkan tema-tema manusia yang berkaitan dengan isu-isu semasa yang
berlaku di dalam negara pasca Pilihan Raya Umum ke-14 yang menyaksikan
perubahan kerajaan baru. Karya Farizal ‘KaU rASA’ memperlihatkan kesinambungan
karya-karya yang berasaskan bahan kayu yang dihasilkan sebelum ini. Farizal
bermain teks tajuk karya daripada tajuk ‘KaU rASA’ kepada maksud sinis iaitu
‘KUASA’ terhadap watak utama yang dikritik di dalam karyanya menerusi
perlambangan kerusi. Karya Nurulhuda Mohamed siri ‘Letusan 1’ (2018) memaparkan
letusan perasaan yang terkandung di dalam perut bumi, letusan ini jugalah
perasaan rakyat marhain dibawah sana tentang ketidakpuashatian mereka terhadap iklim
politik yang berlaku sebelum ini yang menyebabkan mereka marah dan menukar
kerajaan baru.
Dua orang pereka yang
turut sama dalam menghasilkan rekaan yang berinspirasikan keperluan manusia
adalah rekaan oleh bekas pelajar seni reka fesyen iaitu Khalida Khairudin dan
Zaitul Effa Baharudin. Rekaan perhiasan leher yang menggunakan bahan manik
bertajuk ‘Beauty of Beads’ (2018) memerlihatkan 15 hiasan leher yang
berwarna-warni dan berkilau-kilauan. Manakala ‘Bottle Crochet’ (2018) oleh Effa
pula mempamerkan kemahiran beliau menggunakan teknik kait dalam menghasilkan 8
bekas botol yang pelbagai saiz, warna dan pelbagi fungsi.
Karya lukis Saiful
Azmi dan Ahmad Eruan Adnan memperlihatkan kehidupan manusia yang jarang-jarang
dihargai tetapi penting ekosistem kehidupan masyarakat. ‘Pekerja Rumah Arang’ (2017)
dan ‘Pekan Jelai’ (2018) yang memperlihatkan sosiobudaya masyarakat di Perak.
Karya lanskap cat air kilang arang Kuala Sepetang mengambarkan anak muda sedang
bekerja sambil diperhatikan oleh golongan tua. Manakala Pekai Jelai berhampiran
Batu Kurau menunjukkan rumah kedai yang masih utuh berdiri walaupun menggunakan
kayu lama berwarna merah.
Karya Eruan ‘Terima
Kasih Allah’ (2018) memaparkan rasa syukur dan terima kasih pelukis kepada
Pencipta terhadap usaha niaga kedua-dua orang tuanya iaitu Allyarham Haji Adnan
bin Osman dan Siti Mariam Wong Abdullah sehingga beliau berjaya belajar di menara
gading ITM. Perniagaan Satay Warisan Pak Chu di Bentong telah diusahakan oleh ibubapanya
sejak beliau bersekolah lagi. Kini beliau adalah legasi penerus perniagaan ini.
Kedua-dua karya Saiful dan Eruan adalah
satu penghormatan terhadap semangat yang disumbangan terhadap sesebuah pekan
mahupun diri pelukis.
Rafidah Saharudin dan Zuraidy Abd Rahim pula merupakan bekas pelajar di jabatan seramik.
Sentiasa
berimaginasi dalam bentuk tiga dimensi dalam menghasilkan produk seramik samada
arca seramik atau seramik industri, Rafidah hadir dengan tiga buah karya daripada
kayu dengan berinspirasikan pergerakan kaki sebagai temanya. Karya ‘Melangkah
I’, ‘Melangkah II’ dan ‘Melangkah III’ (2018) bukan sahaja memokuskan langkah
pergerakan oleh manusia malah mungkin juga haiwan. Pengaruh karya ‘Figure In
Movement’ oleh Alberto Giocometti dilihat cukup kuat dalam karya-karya
sebegini. Produk lampu seramik oleh Zuraidy pula dengan tajuk ‘Line, Rhythm and
Movemet’ (2017) hasil daripada porselin. Rekaan beliau ini adalah berdasarkan
penerokaan peluksi terhadap garisan, ritma dan pergerakan, namun bentukan lampu
ini dilihat cukup kuat dengan hidupan maritim seperti siput dan cengkeram.
Tema alam pula meliputi
karya-karya pelukis yang menjadikan alam sebagai subjek utama mereka. Karya
Muhammad Ekhsan Md Haniff siri ‘Journey of Salikin I-III’ (2018) dan ‘Journey of Life’ (2018) memaparkan
catan bernafaskan seni Islam nusantara menerusi penerapan kaligrafi arabes
dengan pola-pola motif serantau. Penggunaan warna-warna alam seperti hijau
jelas kelihatan pengaruh daripada karya-karya awal beliau terutamanya karya
‘Resipi Alam’ (1999) yang pernah memenangi Hadiah Seni Philip Morris suatu
ketika dahulu. Karya Fairus Ahmad Yusof ‘ALAMI
Series: Hujan Malam’ (2004) dan ‘ALAMI Series: Untitled’ (2004) adalah memperlihatkan
secara konsisten Fairus dalam membawa isu-isu kemusnahan alam sekitar seperti
pembalakan, penebangan hutan untuk pertanian semua disebabkan oleh kerakusan
manusia dalam mengejar kemajuan . Tanpa keseimbangan ekosistem alam dengan hanya
mengejar kapital untung rugi pasti kehidupan manusia terutamanya dikota
besar sedikit demi sedikit akan terjejas
dan ‘mati’ seperti yang beliau terjemahkan dalam ‘ALAMI Series: Penglipurlara
Kota’ (2013).
Kemahiran pelukis-pelukis
ITM terutamanya dalam Kumpulan Manjung
dalam mengambar alam benda tidak perlu dipertikaikan bakatnya. Karya Rohizal
Mat Arop ‘Jambu’ (2018) adalah salah satu bagaiman set alam benda yang
bersubjekkan buahan bersifat Malaysiana tempatan diberi penghargaan.
Bunga-bunga serantau yang banyak perlambangannya digunakan sebagai metafora
atau simbolisme di kawasan ini seperti ‘Bunga Teratai’ (2018), ‘Bunga Kantan’
(2018), ‘Bunga Matahari’ (2018), ‘Bunga Dahlia’ (2018), dan ‘Lempoyang’ (2018) dalam karya
cetakan-cetakan lino Nadiah Mohamad. Apresiasi terhadap bunga anggerik atau
orkid pula didokumetasikan secara realis oleh Nuramani Zainudin dalam
‘Denbroblum’ (2018). Manakala itu Idarina Ibrahim ‘Menanti Sang Lebah’
(2018) dan karya Tetriana Ahmed Fauzi ‘Scarlet
Casedas’ (2018) dan ‘Progenitor Ridge’ (2018) pula merupakan pernyatan yang
agak ‘erotika’ terhadap perlambangan kedua-duanya.
Bagi memberikan khidmatnya kepada masyarakat atau
golongan yang memerlukan, pelukis Manjung juga telah bekerjasama dengan sebuah
perusahan sosial atau social enterprise
dengan mengadakan bengkel lukisan sepanjang pameran ini berlangsung di Pusat
Kreatif. Natiarts sebuah perusahan sosial yang mengkhususkan peranannya dalam
memberi peluang kepada kanak-kanak yang berkeperluan khas dalam pembelajaran
untuk membina potensi mereka agar boleh berdikari sendiri menerusi penghasilan lukisan
yang dibuat. Bengkel lukisan semasa pameran Kumpulan Manjung ini difasilitatorkan
oleh pengasasnya Jeannie Chan dan pelukis Manjung bertindak sebagai mentor dalam
menjayakan progaram bersama dengan kanak-kanak terpilih dari Persatuan
Kanak-Kanak Istimewa Hulu Langat dan Persatuan Kebajikan Sri Eden Selangor dan
Kuala Lumpur.
Penutup
Melihat ke hadapan Kumpulan
Manjung adalah perkumpulan seni yang bergerak dalam jemaah atau secara kolektif
dalam membantu anggota kumpulan dalam melancarkan karier masing-masing dalam
pelbagai bidang yang seni dan rekaan samada melalui pameran solo, bergerak,
berkumpulan, projek seni, pertunjukan dan lain-lain. Selain itu, kini Kumpulan
Manjung mengorak langkah dalam mempersatukan semula tiga belas sesi daripada
tahun 1995 hingga 2002 dalam memperkasakan peranan dan fungsinya sebagai sebuah
perkumpulan yang memberikan sumbangan idea dan visual terhadap pembangunan
insan. Perihal ini bukan sahaja dalam
seni lukis dan seni reka malah dalam menangani persoalan besar masyarakat yang
berkaitan dengan isu-isu alam sekitar dan kemanusiaan itu sendiri sebagai satu
reaksi tindakan pandangannya dan suara kepada golongan seniman.
Kurator Pameran
Tiada ulasan:
Catat Ulasan